بررسی و مقایسه زیست سازگاری آلیاژ مینالوکس و آلیاژ مشابه خارجی (in-vitro)

بیان مسأله: یکی از محصولات دندانپزشکی تولیدشده در داخل کشور آلیاژ بیس متال مینالوکس می باشد که براساس آنالیز آلیاژ نیکل- کروم وراباند2 (verabond2) طراحی و تولید شده است. مطالعات انجام شده حاکی از امکان بروز عوارض بیولوژیک مختلف در حضور آلیاژهای بیس متال به دلیل پدیده خوردگی و متعاقب آن آزادسازی عناصر ی چون نیکل و کروم از آلیاژ می باشد.هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه آلیاژ مینالوکس با آلیاژ وراباند2 از نظر زیست سازگاری به صورت in-vitro انجام شد؛ همچنین میزان آزادسازی یون های نیکل و کروم از این دو آلیاژ اندازه گیری و مقایسه شد؛ در ضمن در هر یک از دو آلیاژ میزان سیتوتوکسیسیتی در حالات مختلف پس از ریختگی، پس از پرداخت و پس از انجام مراحل پخت پرسلن، مقایسه گردید.روش بررسی: در این تحقیق از سه آزمایش شمارش سلولی با trypan blue، mtt assay و neutral red assay جهت بررسی سیتوتوکسیسیتی استفاده شد. پس از تهیه نمونه ها در ابعاد مناسب و انجام مراحل آماده سازی و تمیزکردن، نمونه ها (3عدد) به روش تماس مستقیم در مجاورت سلول های فیبروبلاست balb/c 3t3 به مدت 72 ساعت در انکوباتور (c37 و co2 5%) قرار گرفتند. از تفلون به عنوان گروه شاهد استفاده شد. پس از خارج ساختن نمونه ها، با استفاده از سه روش فوق، میزان سیتوتوکسیسیتی بین دو آلیاژ مینالوکس و وراباند2 و نیز بین گروههای مختلف از هر دو آلیاژ با استفاده از آزمون آماری anova یک‎طرفه مقایسه گردید. به منظور اندازه گیری آزادسازی نیکل و کروم از نمونه ها (2عدد)، از محلول سرم فیزیولوژیک استفاده شد و اندازه گیری به روش اسپکتروفتومتر ی جذب اتمی صورت گرفت.یافته ها: آزمایشهای mtt و trypan blue اختلاف آماری مشخصی را بین گروههای مشابه از دو آلیاژ و نیز بین گروههای مختلف با گروه شاهد نشان نداد. در آزمایش neutral red اختلاف قابل توجهی میان آلیاژ مینالوکس و وراباند2 در گروههای مشابه وجود نداشت؛ در حالی که در آلیاژ مینالوکس، بین گروه as cast با گروههای polished (001/0p<) و firing (02/0p=) و شاهد اختلاف معنی داری حاصل گردید. در آلیاژ وراباند2 ، اختلاف بین گروه as cast با گروههای polished (00/0p=) و firing (034/0p=) و شاهد معنی‎دار بود؛ بین گروههای polished و firing از هر دو آلیاژ اختلاف آماری معنی داری به دست نیامد. در آزمایش آزادسازی عناصر، آزادسازی یون کروم قابل ثبت نبود (<1ppb)؛ در حالی که نیکل در تمام گروهها آزاد شد. بین آزادسازی نیکل از دو آلیاژ به جز در حالت as cast (007/0=p) اختلاف آماری مشخصی وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف قابل ملاحظه ای از نظر سیتوتوکسیسیتی بین دو آلیاژ مینالوکس و وراباند2 وجود ندارد و انجام مراحل پرداخت و نیز مراحل پخت پرسلن باعث کاهش سیتوتوکسیسیتی آلیاژ نسبت به وضعیت پس از ریختگی می گردد.